مرحوم سبزواری در صفحه 183 از منظومه فرماید استشهاداً به کلمات بعض الاکابر:
الکل عباره و انت المعنی یا من هو للقلوب مغناطیس
[همه عالم امکان به منزله عبارت است و تو معنای آنی؛ ای که تو مغناطیس دلهایی]
این جذبه مغناطیسیه حقیقیه که نتیجه و اثرش پاره کردن قیود طبیعیه و حدود انفسیه و حرکت به سوی عالم تجرد و اطلاق و بالاخره فنای در فعل و اسم و صفت و ذات مقدس مبدا المبادی و غایه الغایات و بقای هستی به بقای حضرت معبود است از هر عملی که در تصور آید عالی تر و راقی تر است. [لب الالباب ص10]