دستورالعمل آیت الله میرزا علی آقای قاضی
استاد فاطمی نیا در حرم حضرت معصومه سلام الله علیها از قول مرحوم علامه طباطبایی رضوان الله علیه از مرحوم حاج میرزا علی آقای قاضی نقل فرموده اند که ایشان (مرحوم قاضی)فرمود: اگر من به جایی رسیده باشم از دو چیز است:
قرآن کریم و زیارت سیدالشهدا صلوات الله علیه
طلب از بی همه چیز
ای عزیز تو اگر عار ندارى از طلب دنیا، لااقل از مخلوق ضعیف که مثل خود تو است، طلب مکن. بفهم که مخلوق را قدرتى نیست براى تعمیر دنیاى تو. گیرم که با هزار منت و ذلت ، اراده او را جلب کردى، اراده او در ملک حق کارکن نیست، از خلق بى همه چیز (1) تملق مگو و از خداى خود غافل مشو و حریت و آزادى خود را حفظ کن و قید و عبودیت و اسارت را از گردن خود بردار و در جمیع احوال آزاد شو
(1)منظور حضرت امام رحمه الله علیه از لفظ بی همه چیز آن است که مخلوقات به نص آیه شریفه یا أَیُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمیدُ از خود هیچ ندارند و فقر محض اند و باز به تعبیر امام امت هر چه هست اوست
راه کم شدن شهوت از نگاه امام صادق علیه السلام
أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: الِاصْطِبَاغُ بِالْخَلِّ یَقْطَعُ شَهْوَةَ الزِّنَا.
حضرت صادق علیه السلام فرمودند: مالیدن سرکه به زیر شکم شهوت انسان را قطع میکند.
به خواب رفتن بیماری که به سبب درد به خواب نمیرود
در کتاب شریفی خواندم که اگر مریض به شدت غلبه درد و مرض به خواب نمیرفت، سوره شریفه الذاریات را نزدیک مریض خوانند باذن الله تعالی خواب بر بیمار مستولی گردد و آسوده شود. و فرموده بودند همچنین است خواندن سوره مبارکه واقعه و سوره مبارکه تحریم
حدیث اول)
حَدَّثَنِی أَبِی رَحِمَهُ اللَّهُ وَ جَمَاعَةُ مَشَایِخِی عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنِ الْحَسَنِ [الْحُسَیْنِ]بْنِ سَعِیدٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِیسَى عَنْ رِبْعِیِّ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنِ الْفُضَیْلِ بْنِ یَسَارٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَالَکُمْ لَا تَأْتُونَهُ یَعْنِی قَبْرَ الْحُسَیْنِ ع فَإِنَّ أَرْبَعَةَ آلَافِ مَلَکٍ یَبْکُونَ [یَبْکُونَهُ] عِنْدَ قَبْرِهِ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ.
از حضرت ابى عبد اللَّه علیه السّلام نقل کردهاند که آن حضرت فرمودند:شما را چه مىشود که به آنجا نمىروید (یعنى به قبر حضرت حسین علیه السّلام) چه آنکه چهار هزار فرشته تا روز قیامت بر سر قبر آن جناب حاضر بوده و بر آن حضرت مىگریند.
حدیث دوم)
حَدَّثَنِی مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ الرَّزَّازُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ أَبِی الْخَطَّابِ عَنْ مُوسَى بْنِ سَعْدَانَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْقَاسِمِ عَنْ عُمَرَ بْنِ أَبَانٍ الْکَلْبِیِّ عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع إِنَّ أَرْبَعَةَ آلَافِ مَلَکٍ هَبَطُوا یُرِیدُونَ الْقِتَالَ مَعَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍع لَمْ یُؤْذَنْ لَهُمْ فِی الْقِتَالِ فَرَجَعُوا فِی الِاسْتِئْذَانِ فَهَبَطُوا وَ قَدْ قُتِلَ الْحُسَیْنُ ع فَهُمْ عِنْدَ قَبْرِهِ شُعْثٌ غُبْرٌ یَبْکُونَهُ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ رَئِیسُهُمْ مَلَکٌ یُقَالُ لَهُ الْمَنْصُورُ.
حضرت ابو عبد اللَّه علیه السّلام فرمودند:
چهار هزار فرشته به زمین فرود آمدند و خواستند همراه حضرت امام حسین علیه السّلام به جنگ بپردازند ولى آن جناب به ایشان اذن ندادند، پس بار دیگر که براى اذن گرفتن به زمین فرود آمدند آن حضرت شهید شده بودند لذا ایشان بر سر قبر آن حضرت به حالتى ژولیده و گرفته باقى مانده و تا روز قیامت مىگریند و رئیس ایشان فرشتهاى است که به او منصور مىگویند.
یکی از دوستان شهید بابایی می گوید: در دوران تحصیل در آمریکا روزی در بولتن خبری پایگاه « ریس» که هر هفته منتشر می شد، مطلبی نوشته شده بود که توجه همه را به خود جلب کرد . مطلب این بود : « دانشجو بابایی ساعت 2 نیمه شب می‌دود تا شیطان را از خود دور کند.» من و بابایی هم اتاق بودیم . ماجرای خبر بولتن را از او پرسیدم. او گفت: چند شب پیش بی خوابی به سرم زده بود .رفتم میدان چمن و شروع کردم به دویدن. از قضا کلنل باکستر فرمانده پایگاه با همسرش مرا دیدند و شگفت زده شدند . کلنل ماشین را نگه داشت ومرا صدا زد. نزد او رفتم . او گفت در این وقت شب برای چه می‌دوی؟ گفتم : خوابم نمی‌آمد خواستم کمی ورزش کنم تا خسته شوم .گویا توضیح من برای کلنل قابل قبول نبود او اصرار کرد تا واقعیت را برایش بگویم . به او گفتم مسائلی در اطراف من می‌گذرد که گاهی موجب می‌شود شیطان با وسوسه‌هایش مرا به گناه بکشاند ودر دین ما توصیه شده که در چنین مواقعی بدویم یا دوش آب سرد بگیریم. آن دو با شنیدن حرف‌های من تا دقایقی می‌خندیدند ، زیرا با ذهنیتی که نسبت به مسائل جنسی داشتند نمی‌توانستند رفتار مرا درک کنند.
خدا شهید بابایى را رحمت کند. ایشان دانشجو بود و در آمریکا درس مىخواند. سیاست آمریکا این بود که یک بچهى ایرانى را با یک بچه آمریکایى در یک اتاق بکنند. مىگفتند: براى اینکه زبان انگلیسى را خوب یاد بگیرند، این کار را مىکنیم. اما هدفشان این بود که فرهنگ ایرانى پیروز نشود. یک روز یکى از دوستان شهید بابایى مىگفت: در اتاق شهید بابایى رفتم و دیدم که ایشان یک طناب بسته است و یک پارچه روى آن انداخته است. گفتم: چرا طناب بستهاى؟ گفت: این آمریکایى به دیوار عکسهاى سکسى مىزند و شراب هم مىخورد. من هم نمىخواهم آن عکسها را ببینم. ممکن است دیدن این عکسها در روح من تأثیر بگذارد. من به خاطر همین با پارچه بین خودم و او را جدا کردهام
